Chciałbyś zarejestrować znak towarowy i w ramach jednej rejestracji uzyskać szeroką ochronę, obejmującą także państwa poza siedzibą Twojego przedsiębiorstwa? Właściwym rozwiązaniem będzie rejestracja w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), gdzie możesz uzyskać prawo ochronne na znak towarowy Unii Europejskiej.
W artykule przedstawiamy schemat procedury rejestracji znaku na poziomie UE, a także koszty z tym związane.

1. Zgłoszenie – zgłoszenie może zostać dokonane w trybie zwykłym bądź przyspieszonym (tzw. fast track). Przyspieszony tryb zostanie nadany, gdy zgłaszający posłuży się oficjalną klasyfikacją towarów i usług oraz zostanie opłacone z góry.

2. Rozpatrywanie zgłoszenia – zgłoszenie badane jest przede wszystkim pod względem:

• Dopełnienia formalności takich jak uiszczenie opłaty, przedstawienie znaku, podpis, dane właściciela itp.
• Poprawne oznaczenie klasyfikacji towarów
• Istnienia bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji
• Poszukiwanie identycznych lub podobnych znaków (w razie znalezienia takich znaków, ich właściciele otrzymają tzw. „list informacyjny”).

Procedura rozpatrywania zgłoszenia jest bardziej uproszczona niż w UPRP, ponieważ EUIPO nie bada ogólnej zdolności rejestracyjnej znaku, a skupia się głównie na sprawdzeniu, czy istnieją bezwzględne przesłanki.

W przypadku pojawienia błędów czy niekompletności zgłoszenia, Urząd wystosuje pismo z wezwaniem do ich naprawienia w terminie 2-miesięcznym, z możliwością przedłużenia tego terminu.

 

 

3. Decyzja/ Publikacja – Jeżeli błędy nie zostaną skorygowane lub wystąpią bezwzględne przeszkody do rejestracji wydana zostanie decyzja ostateczna odrzucająca zgłoszenie. Od decyzji przysługuje oczywiście odwołanie. Z kolei, jeśli Urząd nie będzie miał żadnych zastrzeżeń, nastąpi publikacja znaku w 23 językach urzędowych.

4. Okres sprzeciwowy – od dnia publikacji rozpoczyna bieg 3-miesięczny okres na wniesienie sprzeciwu przez osoby trzecie. Wniesienie sprzeciwu obarczone jest opłatą w wysokości 320 EUR i musi zostać oparte na następującej podstawie: istnienie wcześniejszego prawa ochronnego do podobnego lub identycznego znaku towarowego.

5. Postępowanie sprzeciwowe – w przypadku wniesienia sprzeciwu, rozpoczyna się postępowanie sprzeciwowe, które składa się następujących etapów:

• Badanie dopuszczalności sprzeciwu
• Postępowanie sporne – polega na zgromadzeniu wszelkich dowodów na poparcie swojego stanowiska. Najpierw wyznaczany jest 2-miesięczny termin dla strony wnoszącej sprzeciw, a następnie strona zgłaszająca ma 2-miesiące na ustosunkowanie się do zarzutów. Na koniec dodatkowo sprzeciwiający się ma prawo do wniesienia swoich uwag.
• Decyzja: jeśli sprzeciw okaże się niezasadny, sprzeciwiający zwraca zgłaszającemu koszty postępowania w wysokości 300 EUR, a znak zostaje zarejestrowany. Jeśli jednak sprzeciw okaże się zasadny, wówczas to zgłaszający opłaca drugiej stronie koszt wniesienia sprzeciwu oraz koszt procesu (łącznie 650 EURO)- znak oczywiście nie zostanie zarejestrowany. Możliwa jest także sytuacja, gdy sprzeciw okaże się tylko w części zasadny, wówczas koszt ponoszone są przez obie strony, a zgłoszenie zostaje przekazane do rejestracji w części w jakiej nie jest sprzeczne z innymi prawami.

6. Rejestracja znaku – w przypadku braku wniesienia sprzeciwu bądź pozytywnym przebiegu postępowania sprzeciwowego, znak zostaje zgłoszony do rejestracji, opublikowany, a zgłaszający otrzyma certyfikat rejestracji.

 

Jakie koszty wiążą się więc z tym procesem?

 

Podstawowe opłaty to:

1. Koszt zgłoszenia elektronicznego:

• 850 EUR za jedną klasę (w przypadku tradycyjnego, papierowego zgłoszenia opłata podstawowa wynosi 1.000 EUR)
• opłata za drugą klasę wynosi 50 EUR,
• za trzy i więcej – 150 EURO za każdą klasę)

2. Opłata za odwołanie:

• 720 EUR

3. Opłata za sprzeciw:

• 320 EUR

4. Opłata za przedłużenie:

• 850 EUR drogą elektroniczną (1000 w formie tradycyjnej) + 50 EUR za przedłużenie drugiej klasy, +150 EUR za przedłużenie każdej następnej klasy.