Zgodnie z art. 141 Ustawy prawo własności przemysłowej, zgłaszając znak towarowy, zgłaszający musi wskazać towary, dla których znak jest przeznaczony. „W tym celu zgłaszający powinien używać polskiej terminologii technicznej oraz określeń jednoznacznych, a wykaz towarów przedstawić w formie uporządkowanej, stosownie do przyjętej klasyfikacji.”
W artykule objaśniamy o jakiej klasyfikacji jest mowa w powyższym artykule, czym jest klasyfikacja towarów i usług i dlaczego warto o niej wiedzieć.
Międzynarodowowa Klasyfikacja Towarów i Usług
Wypełniając wniosek o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy, należy podać, dla jakich towarów lub usług następuje zgłoszenie, bowiem zdolność odróżniająca badana jest tylko w odniesieniu do tych samych towarów i usług funkcjonujących w obrocie – tj. tej samej klasy, dla której znak został zgłoszony (w ramach tej samej klasy nie mogą być objęte ochroną dwa te same znaki). Należy wówczas opierać się na ogólnej, Międzynarodowej Klasyfikacji Towarów i Usług – tzw. Klasyfikacji Nicejskiej.
Klasyfikacja Nicejska powstała w 1957 roku. Składa się ona z 45 klas: 34 klas towarowych i 11 klas usługowych. Każda klasa opatrzona jest ogólnym nagłówkiem (np. klasa nr 28: Gry i zabawki; artykuły sportowe i gimnastyczne nie ujęte w innych klasach; ozdoby choinkowe), który określa dziedzinę, do której dane towary czy usługi należą.
Każdy kraj uczestniczący w Porozumieniu Nicejskim powinien stosować Klasyfikację Nicejską jako system służący klasyfikacji towarów i usług przy rejestrowaniu znaku towarowego. Dzięki temu w łatwy sposób można sprawdzić, czy w innym państwie objęty jest ochroną znak, który zamierzamy zarejestrować, czyli czy nie istnieje kolizja ze znakiem.
Posługiwanie się terminami użytymi w Klasyfikacji Nicejskiej znacznie przyspiesza czas zgłoszenia, a także eliminuje wieloznaczności; dzięki niej zgłaszający w sposób jednoznaczny określa jakie konkretnie produkty czy usługi mają zostać objęte wnioskiem. Klasyfikacja jest bardzo obszerna i teoretycznie obejmuje wszystkie dostępne towary i usługi. Jeśli jednak brak danego towaru czy usługi w klasyfikacji, należy zakwalifikować produkt analogicznie do innych klas, uwzględniając funkcję i przeznaczenie.
Równie istotną kwestią praktyczną, jest że opłata za zgłoszenie zależy od ilości wskazanych klas towarowych wymienionych w zgłoszeniu- za każdą dodatkową klasę doliczane są opłaty.
Listę towarów i usług, dla których zarejestrowany został znak zgłaszający może zmienić, jednak nie może jej rozszerzyć poprzez dodanie dodatkowych towarów lub usług.
